Diastema to specjalistyczna nazwa na przerwę między zębami – górnymi jedynkami. Zazwyczaj jest postrzegana jako problem wyłącznie natury estetycznej. Niestety może prowadzić do wad zgryzu, chorób przyzębia, a także kłopotów z wymową. W związku z tym w niektórych przypadkach usunięcie diastemy może być konieczne ze względów zdrowotnych. Dowiedz się, w jakich sytuacjach należy się nią martwić oraz jak przebiega proces leczenia.

Diastema – co to?

Głównym określeniem na przerwę między zębami jest „trema”. Pojęcie diastemy jest zarezerwowane dla zębów siecznych przyśrodkowych, czyli górnych jedynek. Nie jest ona zawsze klasyfikowana jako wada zgryzu. Staje się nią dopiero wtedy, kiedy wolna przestrzeń między zębami jest większa niż 2 mm. Wtedy wymaga też specjalistycznego leczenia, które przeprowadzić może tylko lekarz stomatolog. W innych przypadkach może być uznawana za defekt estetyczny lub być zwykłą cechą uzębienia. Obecnie wyróżnia się kilka rodzajów diastemy:

  • diastema równoległa – występuje, gdy rozsunięte jedynki ustawione są równolegle,
  • diastema zbieżna – występuje, jeśli dolne końcówki zębów skierowane są do siebie,
  • diastema rozbieżna – występuje, kiedy górne końcówki zębów skierowane są do siebie.

Przyczyny powstawania diastemy

Często może się wydawać, że przerwa między zębami jest prostym do rozwiązania problemem. Jednak jej przyczyny mogą być bardzo skomplikowane, co wpływa na proces leczenia. Może ona wynikać z przerostu lub nieprawidłowego przyczepu wędzidełka wargi górnej (diastema prawdziwa). Czasami pojawia się też w okresie wymiany zębów mlecznych na stałe (diastema fizjologiczna). W niektórych przypadkach jest skutkiem innych schorzeń (diastema rzekoma) takich jak:

  • hipodoncja – brak siekaczy bocznych,
  • mikrodoncja – mniejszy rozmiar zębów, który sprzyja ich rozsuwaniu,
  • hiperdoncja – dodatkowy ząb, występujący od strony podniebiennej za siekaczami.

Jak usunąć diastemę?

Nie ma jednego rozwiązania na usunięcie diastemy. Leczenie zależy przede wszystkim od przyczyny jej wystąpienia. Zazwyczaj stosuje się leczenie ortodontyczne aparatami stałymi, ruchomymi lub nakładkowymi. Taka terapia jest czasochłonna, a po jej zakończeniu wymagana jest retencja w celu zachowania efektów. Specjalistyczną konsultację w tej dziedzinie oferuje klinika Piosik Stomatologia. W przypadku braku siekacza bocznego konieczne jest wstawienie implantu w miejsce brakującego zęba. Z kolei hiperdoncja wymaga ekstrakcji dodatkowego zęba jeszcze przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego.

Czy powinno się leczyć diastemę?

Jeśli przerwa pomiędzy zębami jest większa niż 2 mm, jest ona klasyfikowana jako wada zgryzu. Powinna być więc bezdyskusyjnie leczona, gdyż może negatywnie wpływać na zdrowie jamy ustnej, a także sprawiać kłopoty z wymową. Mniejsza diastema zazwyczaj nie wymaga ingerencji lekarza. Jeśli nie wzbudza żadnego dyskomfortu i nie powoduje problemów, nie ma medycznych podstaw do jej usuwania. Należy tylko pamiętać o dokładnym czyszczeniu przestrzeni międzyzębowych i korzystaniu z nici dentystycznej. Leczenie niewielkiej diastemy zależy więc od tego, czy pacjent czuje się z nią dobrze.